Praca w Norwegii – co trzeba wiedzieć?

Praca w Norwegii – co trzeba wiedzieć?

Otwarte dla Polaków rynki krajów skandynawskich kuszą dobrymi zarobkami i przyjaznym środowiskiem pracy. Jednym z popularnych kierunków emigracji zarobkowej jest Norwegia, która jak magnes przyciąga m.in. pielęgniarki. Jeżeli też zastanawiasz się nad wyjazdem do Norwegii, podajemy Ci wszystkie najważniejsze informacje: jakie warunki trzeba spełnić, jakich formalności dopilnować? Czy możliwa jest praca w Norwegii bez języka?

Co trzeba wiedzieć o Norwegii?

Zanim przyjrzymy się temu, jak znaleźć pracę w Norwegii – szybki rzut oka na sam kraj. Norwegia jest monarchią konstytucyjną ze stolicą w Oslo. Zaludnia ją niewiele ponad 5 mln ludzi. Pod względem gęstości zaludnienia Norwegia jest druga od końca – ten współczynnik jest niższy tylko na Islandii. Na 1 kilometr kwadratowy przypada niespełna 15 osób. Naturalnie, zagęszczenie ludności różni się w poszczególnych rejonach. Ok. 75% ludności żyje w miastach, podczas gdy tereny poza ośrodkami miejskimi są bardzo odludne czy wręcz puste. Przyczynia się do tego także surowa przyroda Norwegii pełna krajobrazów górskich. Królestwo Norwegii graniczy ze Szwecją, Finlandią, Rosją i Danią (granica morska).

Jak mogę podjąć legalną pracę w Norwegii?

Norwegia nie należy do Unii Europejskiej, ale wchodzi w skład Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Oznacza to, że obywatele Polski mogą przebywać i pracować w tym kraju przez 3 miesiące. Do legitymowania się wystarczy dowód osobisty lub paszport. Nie jest potrzebna wiza, jednak aby pracować w tym czasie legalnie, należy zgłosić się do Urzędu Ewidencji Ludności (Folkeregisteret) i do Urzędu Podatkowego w swoim rejonie.
Można też ubiegać się o pracę w Norwegii przez czas dłuższy niż 3 miesiące. Tu procedura jest już nieco inna. Trzeba uzyskać pozwolenie na pracę. Pozwolenia są zróżnicowane pod względem branż, w których przybysz chce się zatrudnić.

Czy można pracować w Norwegii bez znajomości języka?

To, na ile musisz znać norweski, aby dostać pozwolenie na pracę i zdobyć zatrudnienie, zależy od tego, o jakie stanowisko się ubiegasz. Norwegowie i mieszkańcy innych krajów skandynawskich w większości doskonale mówią po angielsku, więc jeżeli władasz tym językiem, nie powinieneś mieć problemu z zatrudnieniem przy pracy fizycznej niewymagającej budowania zaawansowanych wypowiedzi. Z samym angielskim można śmiało szukać zatrudnienia np. w pracach budowlanych i remontowych, lokalach gastronomicznych, firmach transportowych, w pracach drzewnych itd.

Jeżeli jednak marzy Ci się praca w szpitalu, szkole czy banku, wymagana jest znajomość języka norweskiego. Można ją posiąść już w Polsce w ramach specjalnie organizowanych kursów norweskiego zawodowego (np. norweski dla pielęgniarek).

Niektóre firmy organizują specjalne kursy języka norweskiego z ukierunkowaniem na potrzeby poszczególnych grup zawodowych. Inne potrzeby ma w tym zakresie pielęgniarka, a inne – pracownik platformy wiertniczej. Dodatkowym atutem takich kursów jest to, że przygotowują one nie tylko pod względem kompetencji językowych, ale też oswajają z kulturą i obyczajowością Norwegii.

Prawa i obowiązki pracownika w Norwegii. Specyfika pracy.

Cykl pracy w Norwegii może być jedno-, dwu- lub trójzmianowy, w zależności od miejsca i stanowiska. Najczęściej jednak jest to system jednozmianowy, w którym praca zaczyna się rano, a kończy koło godziny 16. Tydzień pracy ma 5 dni. Czas urlopu to 5 tygodni. Większość osób korzysta z nich ciągiem w miesiącach letnich. Choć taki odpoczynek pozwala odetchnąć, niekiedy trudno jest coś załatwić w urzędzie w okresie urlopowym, bo kadra jest znacznie uszczuplona.

W Norwegii pozostawanie w pracy po godzinach albo przepracowywanie weekendów nie jest mile widziane. Wszyscy bardzo pilnują tego, aby praca odbywała się wyłącznie w określonych godzinach. Dotyczy to nawet odbierania telefonów po tym czasie. Co więcej, w dobrym tonie jest opuszczanie stanowiska pracy, jeśli koliduje ona z wydarzeniem rodzinnym.

Związki zawodowe w Norwegii mają się bardzo dobrze, co przekłada się na zgodne z przepisami traktowanie pracowników. Drugą świętością obok czasu pracy jest zwolnienie lekarskie. W czasie choroby pracownik może spokojnie się kurować, nie będąc narażonym na docinki albo maile czy telefony od szefa. Ma przebywać na zwolnieniu tak długo, aż stan zdrowia umożliwi mu powrót do pracy.

Jest jeszcze jedna zaleta mocnej pozycji związków i ich prężnej działalności w Norwegii. Raz zdobytą pracę bardzo trudno stracić. Można wręcz powiedzieć, że jest to nie lada wyczyn.

Norwedzy pracodawcy ściśle przestrzegają wszelkich przepisów – także tych dotyczących bezpieczeństwa. Wszelkie przewidziane środki BHP są zawsze podejmowane i kontrolowane. Pracowników wyposaża się we wszystko, czego potrzebują do bezpiecznego wykonywania swoich obowiązków. Istnieją też procedury wdrażane natychmiast po wypadku (którego szanse są naprawdę niewielkie).

Norwegowie preferują luźny styl ubierania się do pracy (nie mylić z niechlujnym!). Zwykła bluza i jeansy są wystarczające. Komunikacja jest bezpośrednia, nastawiona na skuteczność i pozbawiona zbytniej formalności, niezależnie od tego, czy rozmawiasz z szefem czy podwładnym. Ci pierwsi nie manifestują swojej wyższości, co sprzyja serdecznej atmosferze. Struktury firm cechują się znacznie mniejszą hierarchicznością niż w Polsce. Pracodawcy w Norwegii dbają o przyjazne środowisko pracy, organizując spotkania integracyjne, wspólne wyjścia, a nawet posiedzenia przy herbacie i ciastku. Wszystko to przekłada się na wysoką wydajność i efektywność pracy. Bo zadowolony pracownik to dobry pracownik.